Kwantechizm 2.0, czyli klatka na ludzi - Andrzej Dragan

Czytacie książki popularnonaukowe? Jesteście żądni poszerzania horyzontów i zgłębiania tajemnic mechaniki wszechświata? 

Mimo świata pełnego technologii i nauki otaczającej nas z każdej strony, książki o tematyce naukowej nie cieszą się dużą popularnością. Zalew tandetnych kryminałów i erotyków przesłania książki wartościowe. Dlatego cieszy mnie bardzo, gdy widzę popularnonaukowe książki wydawane przez znane wydawnictwa. 

“Kwantechizm 2.0, czyli klatka na ludzi” Andrzeja Dragana (@andrzejdragan, @wydawnictwootwarte, okładka @jakub_jarzebski) jest właśnie taką książką, która poszerza nasz horyzont rozumienia działania świata na poziomie fizyki. Jest to książka popularnonaukowa ale nie taka typowa. 

Jak sam autor napisał we wstępie: “To nie jest typowa książka popularnonaukowa. To jest zupa śmietnik, zawierająca moje prywatne i niezbyt ortodoksyjne spojrzenie na najciekawsze aspekty mechaniki kwantowej, teorii względności oraz współczesnej fizyki, którymi od lat się zajmuję. [...], a częściej po prostu opowiadam historyjki, które mi się przydarzyły i sprawiły, że coś do mnie dotarło” 

Andrzej Dragan o fizyce potrafi opowiadać jak nikt inny w polskiej literaturze. W jasny sposób, chociaż momentami zbyt akademicki, opowiada o fizyce i o tym, jaki ma wpływ na nas i na nasze postrzeganie rzeczywistości. W sposób dowcipny, poprzez historyjki z własnego życia kreśli drogę jaką przeszedł do zakochania się w nauce, i jak głód poznania świata sprawił, że stał się naukowcem. 

Niektórych może zrazić specyficzny humor autora. Nie jest on może górnolotny, bo w większości opiera się na stereotypowych dowcipach o wyższości środowisk związanych z naukami ścisłymi nad humanistami. Mi on nie przeszkadza bo będąc związany z Politechniką wyrosłem na tych dowcipach. Innych, a już czytałem na ten temat opinie, może zrazić wystające z kart ego autora. Moim zdaniem jest to forma dowcipu, która ma zachęcić nas do myślenia. Autor, niczym w klatce Skinnera, stara się nas zaprogramować do patrzenia na świat szerzej. 

Dragan oswaja nas z fizyką, pokazując, że potwór nie jest tak straszny, jakim przedstawiły nam go szkoły. Takich książek powinno być więcej, bo nauka i zrozumienie świata jest czymś pięknym.